Naaimachinehandel

De eerste twee weken van januari heb ik me op de naaimachines geworpen. We hadden er inmiddels zes staan die nog even nagekeken moesten worden. Omdat we toch niets konden doen, in afwachting van ons visum, leek me dit een goede bezigheid.
Mijn bedoeling was de naaimachines uit te proberen en als er dan een klein mankementje aan zou zijn, zou ik een reparateur gaan zoeken.
Natuurlijk was er het een en ander niet helemaal goed, maar vooral bleek dat de machines graag een schoonmaakbeurt kregen en weer eens ge-olied wilden worden. Dat leek me een eerste vereiste, dus op internet naar wat tips gezocht (en gevonden!) Ook meteen de ontbrekende handleidingen opgezocht en toen kon ik aan de slag.
Op één machine na (kwam ik niet meer aan toe) heb ik ze allemaal aan de praat gekregen en alles loopt weer als een zonnetje. Accessoires aangevuld, doosjes naalden en flesje naaimachineolie erbij en ze staan klaar voor vertrek! Ik ben hartstikke trots op mezelf, wist niet dat ik dit kon.

Ik wil voorlopig geen naaimachines meer hebben, eerst maar eens kijken of we deze allemaal naar Eritrea kunnen verschepen, want we mogen ze niet allemaal tegelijk opsturen.